Η Ισχυρότερη Πανάκεια Της Φύσης… Φυτρώνει Στη Χώρα Μας!

Πρόκειται για το πιο δημοφιλές φυτό της Μεσογείου και το πιο αγαπητό, ίσως, μυρωδικό της ελληνικής κουζίνας.

Αναφερόμαστε στη… θαυματουργή ρίγανη, η οποία στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε σύμβολο χαράς και ευτυχίας. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, αν κάποιο τραυματισμένο κατσίκι από βέλος κυνηγού, έτρωγε ρίγανη, η πληγή του έκλεινε!

Η ρίγανη είναι πλούσια σε βιταμίνη C, Ε, Κ, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, κάλιο, νιασίνη, φώσφορο, σίδηρο, καθώς και σε β-καροτίνη. Εκτός όμως από αυτά τα πολύ σημαντικά για τον οργανισμό μας στοιχεία, διαθέτει και πάρα πολλές ευεργετικές ιδιότητες.

Επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς για τη ρίγανη έχουν αποδειξει ότι είναι ανθεκτική:

στα αντιβιοτικά βακτήρια…
πνευμονία…
βρογχικά…
γρίπη…
κρυώματα…
βήχας…
τροφικές δηλητηριάσεις

Παράλληλα, έχει αποδειχθεί σε εργαστηριακές δοκιμές ότι τα “μικρόβια” που προκαλούν κοινές ασθένειες δε αντέχουν στο πέρασμά της, ακόμα και τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη μεταλλαγμένων βακτηρίων δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στη ρίγανη.

Ιδιότητες της ρίγανης:

αντιφλεγμονώδεις...

αντιοξειδωτικές
θεραπευτικές
επουλωτικές
τονωτικές
χωνευτικές
εφιδρωτικές
αντιβηχικές
αντιδιαρροϊκές
αντισηπτικές
αντιφυσητικές
εμμηναγωγές
αντιαιμορραγικές
διουρητικές
αντι-καρκινογόνες

Η ρίγανη χρησιμοποιείται ως αφέψημα ή έγχυμα και καταπολεμά την ατονία των εντέρων, διευκολύνει την πέψη και ηρεμεί το νευρικό σύστημα.
Για το αφέψημα χρησιμοποιούνται οι βλαστοί του φυτού, όταν είναι ανθισμένο, γιατί τότε περιέχει το έλαιο που έχει τη μεγαλύτερη θεραπευτική αξία.

Το «τσάι» από ρίγανη βοηθάει στην υπέρταση και στην αρτηριοσκλήρυνση.

Το αιθέριο έλαιό (οριγανέλαιο) της χρησιμοποιείται εξωτερικά για την καταπολέμηση των ψειρών και εσωτερικά για τον πονόδοντο, ουλίτιδα, στοματικές πλύσεις με γαργάρες 2-3 φορές την ημέρα.
Οι βλαστοί της ρίγανης, ως κατάπλασμα, καταπραΰνουν μώλωπες και πρηξίματα.

Με πλύσεις, λουτρά και εντριβές δρα κατά του «στραβολαιμιάσματος» των μυϊκών ψύξεων, της φθειρίασης.
Βοηθά στην επούλωση και αποστείρωση πληγών και αμυχών που πυορροούν. Ελευθερώνει από τους σπασμούς και τον λόξυγκα.
Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις γρίπης, κρυολογήματος, αμηνόρροιας (ως εμμηναγωγό) κατά των ρευματικών πόνων των μυών και των αρθρώσεων, κατά του πονοκεφάλου και της ευκοιλιότητας.
Η εισπνοή της σκόνης από ρίγανη προκαλεί φτάρνισμα και βοηθάει στο να καθαρίσει το αναπνευστικό σύστημα και ιδιαιτέρως οι πνεύμονες.

Παράλληλα, χρησιμοποιείται ευρέως στην επίσημη ιατρική.

Έρευνα που δημοσιεύεται από την Ένωση Αμερικανικών Εταιρειών Πειραματικής Βιολογίας υποστηρίζει πως ένα από τα βασικά συστατικά της ρίγανης, η καρβακρόλη, καταπολεμά τον καρκίνο του προστάτη.

Επίσης, με λίγη ρίγανη στην τροφή των πτηνών σας κρατάτε τις αρρώστιες μακριά τους.

Τρόποι παρασκευής:

Τρόπος παρασκευής ροφήματος: για αφέψημα βράζουμε λίγα λεπτά ένα κουταλάκι του γλυκού ρίγανη σε ένα μπρίκι νερό. Το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό, αν θέλουμε με μέλι.

Για έγχυμα: ένα κουταλάκι του γλυκού ρίγανη σε ένα μπρίκι με καυτό νερό. Το αφήνουμε 10 λεπτά, το σουρώνουμε και το πίνουμε, κυρίως, ζεστό.

Εξωτερική: Αφέψημα ρίγανης στο νερό του μπάνιου καταπραΰνει και τονώνει (βράζουμε 100γρ. ρίγανης σε 1 λίτρο νερό).
Αιθέριο έλαιο: 3-4 σταγόνες σε μία κουταλιά μέλι, 2-3 φορές την ημέρα.

Το έλαιο χρησιμοποιείται στην παρασκευή σαπουνιών, μύρων και οδοντόκρεμας.

Προφυλάξεις:
Αποφεύγουμε τη θεραπευτική χρήση του βοτάνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η ρίγανη παίρνει την ονομασία της από τις λέξεις "ορος" και "γάνος", που σημαίνει χαρά/λαμπρότητα. Θεωρείτο, δηλαδή, το φυτό που έδινε ομορφιά και χαρά στο βουνό. Τυπικά μεγαλώνει περίπου 50 cm σε ύψος και έχει μοβ φύλλα μήκους περίπου 2 έως 3 εκατοστών.


Οι χημικές ουσίες που δίνουν στην ρίγανη την μοναδική και ευχάριστη μυρωδιά της είναι οι θυμόλη, πινένιο, λιμονένιο, καρβακρόλη, οκιμένιο και καρυοφυλλένιο.
Πιστεύεται ότι περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά και ότι έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες.


Ρίγανη: Οφέλη


Η ρίγανη χρησιμοποιείτο στην βοτανοθεραπεία ακόμα και από τους Αρχαίους Έλληνες. Ο Ιπποκράτης την χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό.


Οι πιθανές φαρμακευτικές χρήσεις της ρίγανης περιλαμβάνουν τη θεραπεία διαταραχών της αναπνευστικής οδού, διαταραχών του γαστρεντερικού σωλήνα, των πόνων της περιόδου και των διαταραχών της ουροφόρου οδού. Με τοπική εφαρμογή μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση ορισμένων δερματικών παθήσεων, όπως η ακμή και η πιτυρίδα.


1) Αντιβακτηριακές ιδιότητες


Το έλαιο ρίγανης περιέχει μια βασική ένωση, που ονομάζεται καρβακρόλη (carvacrol) και έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες. Αυτές οι ιδιότητες έχουν επιβεβαιωθεί σε πολλές μελέτες. Μια ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι το αιθέριο έλαιο Origanum vulgare ήταν αποτελεσματικό έναντι 41 στελεχών του παθογόνου που προκαλεί λιστέρια μέσω της διατροφής (Listeria monocytogenes).


Μια άλλη έρευνα έδειξε ότι το αιθέριο έλαιο της Ιμαλαϊκής ρίγανης έχει ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες, που μπορεί να προστατεύσουν από το πολύ επικίνδυνο βακτήριο του σταφυλόκοκκου (MRSA) που είναι σύνηθες αίτιο στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.


“Έχουμε κάνει μερικές προκαταρκτικές δοκιμές και έχουμε διαπιστώσει ότι το αιθέριο έλαιο από την ρίγανη σκοτώνει το MRSA σε διάλυμα 1 προς 1.000. Οι δοκιμές δείχνουν ότι το έλαιο σκοτώνει το MRSA τόσο ως υγρό όσο και ως εισπνεόμενο φάρμακο και η αντιμικροβιακή του δράση δεν μειώνεται με την θέρμανση”, λέει ο καθηγητής Vyv Salisbury από το πανεπιστήμιο West of England.

Σύμφωνα με έρευνα από το πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν τα αιθέρια έλαια και τα συστατικά της θυμόλη και καρβακρόλη, μπορούν να βοηθήσουν στην αναστολή της ανάπτυξης πολλών βακτηρίων και μυκήτων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προκαλούν τροφιμογενείς λοιμώξεις. Η μελέτη έδειξε πως η ρίγανη σκοτώνει τα μικρόβια με τον ίδιο περίπου τρόπο που το κάνουν τα αντιβιοτικά όπως η πενικιλίνη, η στρεπτομυκίνη και η βανκομυκίνη. Επιπλέον, το έλαιο της ρίγανης αναστέλλει την ανάπτυξη των ζυμομυκήτων, συμπεριλαμβανομένου του candida albicans, που μπορεί να προκαλέσει κολπίτιδα ή στοματικές λοιμώξεις.


Αντικαρκινικές ιδιότητες
Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Λονγκ Άϊλαντ (Long Island University) δείχνει πως ένα συστατικό της θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.

Η καθηγήτρια Σουπρίγια Μπαβαντέκαρ του Long Island University εξετάζει την καρβακρόλη, ένα συστατικό της ρίγανης, σε καρκινικά κύτταρα του προστάτη. Τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής παρουσιάζουν απόπτωση σε αυτά τα κύτταρα. Ο μηχανισμός της απόπτωσης είναι αυτό που η καθηγήτρια αποκαλεί "κυτταρική αυτοκτονία" ή αλλιώς η φυσική οδός που ακολουθούν τα κύτταρα προς έναν προγραμματισμένο θάνατο, κατά τη διαδικασία της οποίας το κύτταρο συρρικνώνεται και αποδομείται. Η ερευνητική ομάδα προσπαθεί τώρα να καθορίσει ακριβώς τον τρόπο που η ουσία προκαλεί την απόπτωση των κυττάρων.


Αντιοξειδωτικά οφέλη
Η ρίγανη είναι ένα από τα αρτυματικά (καρυκευτικά) φυτά, που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ουσίες που προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες. Επιβραδύνει τη φθορά των κυττάρων, επιβραδύνοντας μ’ αυτό τον τρόπο και τη διαδικασία της γήρανσης. Μπορεί, επίσης, να είναι καλύτερη πηγή διαιτητικών αντιοξειδωτικών απ’ ό,τι πολλές άλλες ομάδες τροφίμων, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά. Σε 20 g ρίγανης υπάρχουν 10 mg βιταμίνης C, ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου και κρατάει υγιή τα δόντια και τα ούλα. Επίσης, περιέχει 3,6 mg βιταμίνης Ε, που προστατεύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.


2) Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες

Επιστήμονες από τη Γερμανία και την Ελβετία αναγνώρισαν ένα δραστικό συστατικό στην ρίγανη, γνωστό ως β-καρυοφυλλίνη (E-BCP), το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία διαταραχών, όπως η οστεοπόρωση και η αθηροσκλήρωση.

3) Προστασία από τον καρκίνο


Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE το 2013 έδειξε, ότι η ρίγανη παρουσιάζει αντικαρκινική δραστηριότητα. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το είδος Origanum majorana θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη και την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού με επιβράδυνση, ή παύση της εξέλιξής του.


Το 2014, επιστήμονες τροφίμων ανακάλυψαν ότι τα δημοφιλή μαγειρικά βότανα ρίγανη, δεντρολίβανο και μαντζουράνα περιέχουν ενώσεις που μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν τον διαβήτη τύπου 2 με παρόμοιο τρόπο με ορισμένα φάρμακα, τα οποία συνταγογραφούνται σήμερα.


Ρίγανη: Άλλα πιθανά οφέλη για την υγεία


Σύμφωνα με την βάση δεδομένων για τα φάρμακα The Natural Medicines Comprehensive Database, η ρίγανη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ακόλουθες ασθένειες και παθήσεις:
μυϊκός πόνος
ακμή
πιτυρίδα
βρογχίτιδα
πονόδοντος
φούσκωμα
πονοκέφαλος
καρδιακές παθήσεις
αλλεργίες
εντερικά παράσιτα
ωταλγία
πονόλαιμος
κούραση
απωθητικό εντόμων
πόνοι περιόδου


Το αιθέριο έλαιο ρίγανης, παρασκευασμένο από τα είδη Origanum vulgare, ή Thymus capitatus, μπορεί να βοηθήσει με τα ακόλουθα προβλήματα:


Μύκητες ποδιών ή νυχιών: Βάλτε μερικές σταγόνες στο νερό και μουλιάστε τα πόδια σε αυτό, ή εφαρμόστε αραιωμένο έλαιο τοπικά στην πληγείσα περιοχή.
Κρυολογήματα και ρινικές λοιμώξεις: Χρησιμοποιήστε μερικές σταγόνες σε ατμόλουτρο και εισπνεύστε.


Κάθε αιθέριο έλαιο πρέπει να αραιώνεται πριν από τη χρήση, είτε με άλλο λάδι, όπως ελαιόλαδο, είτε με νερό, όπως για ένα ατμόλουτρο. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα της ρίγανης ως θεραπευτικό μέσο.


Ρίγανη: Θρεπτικά συστατικά


Ένα κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένη ρίγανη περιέχει:
ενέργεια: 5 θερμίδες
ίνες: 0,8 γραμμάρια (g)
ασβέστιο: 29 χιλιοστόγραμμα (mg)
σίδηρος: 0,66 mg
μαγνήσιο: 5 g
μαγγάνιο: 0,09 mg
κάλιο: 23 mg
βιταμίνη Ε: 0,33 mg
βιταμίνη Κ: 11,2 μικρογραμμάρια (mcg)


Η βιταμίνη Κ είναι σημαντική για την ανάπτυξη των οστών, διατηρώντας την οστική πυκνότητα και την παραγωγή πρωτεϊνών πήξης αίματος. Το ασβέστιο είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό οστών και δοντιών.


Η ρίγανη είναι επίσης μια πλούσια πηγή διαιτητικών αντιοξειδωτικών, τα οποία βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από τις επιπτώσεις των ελεύθερων ριζών και τη βελτίωση της ικανότητας του σώματος να καταπολεμά τις λοιμώξεις.


Ρίγανη: Πιθανοί κίνδυνοι
Μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές σε μερικούς ανθρώπους.
Επιπλέον, όσοι είναι αλλεργικοί σε φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών, τα οποία περιλαμβάνουν ρίγανη, βασιλικό, λεβάντα, μέντα και φασκόμηλο, πρέπει να είναι προσεκτικοί, καθώς μπορεί επίσης να αναπτύξουν αλλεργική

αντίδραση στη ρίγανη.