Αυτό που επιδιώκουν για δεκαετίες να επιτύχουν η Τουρκία και η Βρετανία στην Κύπρο υλοποιείται μέσω των Ηνωμένων Εθνών. Η Γραμματεία του διεθνούς Οργανισμού εφαρμόζει σταδιακά την βρετανοτουρκική πολιτική, βρίσκοντας όμως στήριξη και από ηγέτες της ελληνοκυπριακής πλευράς, σε διάφορες χρονικές περιόδους.
Οι ενέργειες που στοχεύουν στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για λύση του Κυπριακού και η εφαρμογή των λεγόμενων μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης έχουν πλέον ως βασικό στοιχείο το γεγονός ότι οι κατεχόμενες περιοχές αντιμετωπίζονται ως μια χωριστή οντότητα, κάτι που νομιμοποιεί τη διχοτόμηση. Δηλαδή, τα μέτρα και οι συμφωνίες δεν στοχεύουν στην κατάργηση του διαχωρισμού, αλλά στην εδραίωσή του.
Μετά από 45 χρόνια τουρκικής κατοχής, η προδοσία του Κυπριακού Ελληνισμού οδεύει προς ολοκλήρωση, μιας και φαίνεται ότι όλα θα «τακτοποιηθούν» με βάση τις «πραγματικότητες του διαχωρισμού» και όχι με βάση το έγκλημα, την παρανομία και την επιτακτική ανάγκη για εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Η Τουρκία παραβιάζει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, πραγματοποιώντας μια νέα εισβολή στην Κύπρο, αυτή τη φορά στο θαλάσσιο χώρο της.
Κι όμως, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, στο ανεπίσημο αντίγραφο της έκθεσής του για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, που δόθηκε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, δεν κάνει καμία νύξη στην τουρκική παραβατικότητα, λες και συντελείται σε άλλο πλανήτη, όπου τα Ηνωμένα Έθνη δεν έχουν καμία δικαιοδοσία για να ασχοληθούν.
Αντίθετα, όχι μόνο κρατάει ίσες αποστάσεις, αλλά θεωρεί συνυπεύθυνες τις δυο πλευρές, εξισώνοντας ξανά και ξανά το θύτη με το θύμα. Αφού αποφεύγει να κάνει αναφορά στις τουρκικές παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, επισημαίνει ότι συνεχίζει να παρακολουθεί «από κοντά και με ανησυχία» τις εξελίξεις.
«Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα τα μέρη έχουν εκφράσει τη δέσμευσή τους για τον στόχο αυτό» αναφέρει ενδεικτικά ο Αντόνιο Γκουτέρες, επαναλαμβάνει την έκκλησή του (προς όλες τις πλευρές) για σοβαρές προσπάθειες «προς αποφυγήν περαιτέρω κλιμάκωσης και για την εξουδετέρωση των εντάσεων».
Την ίδια ποντιοπιλατική στάση διατηρεί και σε άλλα ζητήματα που αφορούν προκλητικές και παράνομες ενέργειες είτε από τα τουρκικά στρατεύματα είτε από το κατοχικό καθεστώς, όπως τις κινήσεις στη νεκρή ζώνη και στην περιφραγμένη περιοχή της Αμμοχώστου.
Η Τουρκία είναι η κατοχική δύναμη, η Τουρκία παραβιάζει ανενόχλητα τους διεθνείς κανόνες, η Τουρκία προκαλεί και εκβιάζει μέσω της στρατιωτικής ισχύος, αλλά ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ όχι μόνο την αθωώνει, αλλά βασικά θεωρεί και την ελληνοκυπριακή πλευρά συνυπεύθυνη για την ένταση και την κατάσταση που επικρατεί στο νησί και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πώς λοιπόν θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να καταργηθεί η τουρκική κατοχή και να λυθεί σωστά το Κυπριακό όταν ο βασικός διαμεσολαβητής για την επίτευξη λύσης αγνοεί την αλήθεια και τον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού που εκπροσωπεί;
Πώς μπορεί πια, 45 χρόνια μετά το διπλό έγκλημα του 1974, ο Κυπριακός λαός να εξακολουθεί να επενδύει τις ελπίδες του για λύτρωση και δικαίωση στα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία έφτασαν στο σημείο να καλύπτουν τους κατακτητές και τους κλέφτες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου