«ἡ δημοκρατία δικαίῳ οὐδέποτε κατελύθη». Κλειστόν, λόγω Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. Του Γιώργου Ιεροδιάκονου Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται τρεις μήνες νωρίτερα από την προγραμματισθείσα εφαρμογή του αναφερόμενου νόμου, για να ξέρουν όλοι οι Έλληνες τι τους περιμένει –και κυρίως να είναι προετοιμασμένοι- από την 1η Ιανουαρίου του 2017 και μετά. Αποφράδα νύχτα της 22ας Μαΐου 2016. Τότε που είχε περάσει τελικά και το πολυνομοσχέδιο της ντροπής από 153 εξωνημένους βολευτές. Το πολυνομοσχέδιο του υπερ ΤΑΥΠΕΔ, των 99 χρόνων σκλαβιάς, του ξεπουλήματος του συνόλου σχεδόν της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, των πλειστηριασμών και των εξώσεων, του «κόφτη» των κοινωνικών παροχών, των μισθών, των συντάξεων, της περίθαλψης, των πάντων... αλλά και της μετατροπής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε Ανεξάρτητη Αρχή. Για τα περισσότερα από τα μέτρα που εισάγει ο νόμος έχουν γραφτεί πολλά. Όμως ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η σιωπή για την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων. Λες και έπεσε ένα πυκνό πέπλο αποσιώπησης. Λες και δεν τρέχει τίποτα. Σιγά το πράγμα. Από Γενική Γραμματεία έγινε Ανεξάρτητη Αρχή. Και τι έγινε; Όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο αθώα όσο φαίνονται. Η ΓΓΔΕ, η οποία, παρεμπιπτόντως, είχε θεσπιστεί το ’12, επίσης ως μνημονιακή δέσμευση, λειτουργούσε ως τόσο, ως Γραμματεία του Υπουργείου Οικονομικών, υπόκειτο σε ιεραρχικό έλεγχο και σε διοικητική εποπτεία από τα θεσμικά όργανα του κράτους. Όλα αυτά καταργούνται. Τώρα πλέον, ή ακριβέστερα από 1/1/2017, η νέα Ανεξάρτητη Αρχή θα έχει τον ολοκληρωτικό έλεγχο στην είσπραξη και διαχείριση των εσόδων του κράτους (φορολογικά, τελωνειακά, τα πάντα!), αλλά και στους τρόπους και μεθόδους είσπραξης αυτών. Σύμφωνα με τον νόμο, λοιπόν, η «Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων» θα έχει λειτουργική ανεξαρτησία, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και δεν θα υπόκειται σε κανένα έλεγχο από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές, αλλά ούτε και σε ιεραρχικό έλεγχο, δηλαδή από το υπουργείο Οικονομικών. Όργανα διοίκησης της Αρχής θα αποτελούν το Συμβούλιο Διοίκησης και ο Διοικητής και ένας εμπειρογνώμονας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κατά την επιλογή, μάλιστα, του Συμβουλίου Διοίκησης, θα μετέχουν και δύο στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ενδιαφέρον είναι το άρθρο 5 του νόμου, στο οποίο επισημαίνεται ότι «ο υπουργός δεν δύναται για συγκεκριμένες υποθέσεις ή περιπτώσεις να καταθέσει προς την Αρχή αίτημα παροχής πληροφοριών ή να δώσει δεσμευτικές οδηγίες». Και ακόμα χειρότερα, η Αρχή θα έχει αρμοδιότητες «στη λήψη και την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και των συμφερόντων των καταναλωτών, καθώς και για την συμβολή στην υγιή λειτουργία της αγοράς, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας της χημικής βιομηχανίας». Πλήρης ιδιωτικοποίηση του κράτους! Ειδικότερα και σύμφωνα με τον νόμο: Η Αρχή δεν υπόκειται σε έλεγχο από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές. Η Αρχή δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο από τον υπουργό Οικονομικών. Στο Συμβούλιο Διοίκησης συμμετέχει και εμπειρογνώμονας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο οποίος θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία και στα αρχεία της επιτροπής. Προσέξτε εδώ. Πρόσβαση στα στοιχεία και στα αρχεία, στα οποία δεν θα έχει δικαίωμα ούτε καν ο Υπουργός Οικονομικών. Όχι απλά μπανανία. Εδώ μιλάμε για τον ορισμό της ξένης κατοχής. Ο εμπειρογνώμονας ορίζεται με απόφαση μεν του υπουργού Οικονομικών, πλην όμως ο Υπουργός είναι υποχρεωμένος να επιλέξει μεταξύ τριών προτεινόμενων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ουσιαστικά δηλαδή, ολόκληρη η σύνθεση της Διοίκησης ορίζεται από τους ξένους επιτηρητές. Αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβασθεί στον Διοικητή ή στα όργανα της Αρχής δεν μπορούν να μεταβιβασθούν στον υπουργό Οικονομικών ή σε άλλα κυβερνητικά όργανα, με μεταγενέστερη κανονιστική διοικητική πράξη. Πλήρης παράδοση της οικονομίας μας στους ευρωκράτες, εσαεί και στο διηνεκές, χωρίς δικαίωμα αναστολής της, ούτε με μελλοντική κανονιστική διοικητική πράξη. Η Αρχή δύναται να αναπτύσσει δικό της σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού, αλλά και σύστημα προαγωγών και βαθμολογικής και υπηρεσιακής εξέλιξής του, κατά παρέκκλιση των κριτηρίων και τις διαδικασίες που προβλέπονται στις διατάξεις του υπαλληλικού κώδικα καθώς και κάθε άλλης ισχύουσας διάταξης. Ο διοικητής καθορίζει το μισθολογικό καθεστώς και σύστημα επιπλέον bonus για το προσωπικό της Αρχής, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο βαθμός επίτευξης των τεθέντων στόχων της Αρχής υπερβαίνει το 100%. Ειδικά στα δύο τελευταία, φαίνεται καθαρά ο στόχος των ευρωκρατών να περιμαζέψουν και την τελευταία ικμάδα οικονομικών πόρων. Οι επιλεχθέντες «υπάλληλοι» της Αρχής, δεν θα υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο για τη δράση τους, έξω από κάθε προβλεπόμενο του υπαλληλικού κώδικα κριτήριο, δρώντες ουσιαστικά ως κυνηγοί κεφαλών, προσδοκώντας και στα διάφορα bonus, που θα εισπράττουν για κάθε «επιτυχία» τους. Ο Διοικητής θα είναι εκείνος που θα επιλέγει, θα παύει και θα μετακινεί προϊσταμένους κάθε επιπέδου της Αρχής, κι αυτός είναι που θα αποφασίζει τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις πρόσληψης του προσωπικού της Αρχής. Αντιλαμβάνεστε τι κυνήγι έχει να πέσει μετά την 1/1/2017; Αντιλαμβάνεστε πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν, πόσα σπίτια θα ρημαχθούν, πόσα χωράφια να εκχερσωθούν για να ικανοποιηθούν οι «δανειστές» μας; Δεν μας φτάνουν οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις, θα έχουμε τώρα και την παραχώρηση τέτοιας ζωτικής σημασίας εξουσίες σε μη ελεγχόμενα, διορισμένα πρόσωπα, που δεν λογοδοτούν ούτε στον λαό, ούτε και σε κανένα, παρά μόνο στους ξένους δανειστές. Στόχος των αποικιοκρατών, διά του νομοθετικού αυτού εκτρώματος, είναι η αφαίμαξη και του τελευταίου κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού να ορίζει διά των θεσμικών του οργάνων την δημοσιονομική πολιτική της χώρας του. Γι’ αυτό και ανατέθηκε σε Ανεξάρτητη Αρχή. Από πού ως πού ανεξάρτητη όμως, όταν η διοίκησή της διορίζεται από τον αρμόδιο υπουργό; Και σε σχέση με τι ορίζεται η ανεξαρτησία της; Μα είναι προφανές. Είναι ανεξάρτητη σε σχέση με τη δημοκρατία! Διότι δημοκρατία είναι όταν ο ίδιος ο λαός, είτε αυτοπροσώπως, είτε διά των θεσμικών του οργάνων, ελέγχει την ασκούμενη πολιτική της χώρας του. Η λογική των Ανεξάρτητων αρχών κινείται ακριβώς στην αντίπερα όχθη και έρχεται από τα κατάβαθα των μαύρου Μεσαίωνα, όπως εκφραζόταν τότε με τα πριγκιπικά Σώματα (τα corpus). Η υιοθέτηση τέτοιων λογικών και η λάθρα εισαγωγή τους στο σύνταγμα της χώρας, όπως έγινε στην τελευταία αναθεώρηση, συνιστά ολομέτωπη αντεπίθεση του πιο σκοτεινού Μεσαίωνα κατά της δημοκρατίας. Βεβαίως, το τελευταίο νομοθέτημα ξεπερνά κατά πολύ κι αυτό ακόμα το φαλκιδευμένο σύνταγμα, αφού το τελευταίο προβλέπει τέσσερις συγκεκριμένες κατηγορίες ανεξάρτητων Αρχών και δεν αφήνει περιθώρια γενίκευσής τους. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει ανεξάρτητες αρχές που λειτουργούν ως θεσμικές εγγυήσεις για τα συνταγματικά δικαιώματα, όπως είναι η Αρχή Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων και η Αρχή Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Η δεύτερη κατηγορία είναι οι αρχές που ασκούν εποπτεία στη δημόσια διοίκηση, όπως είναι ο Συνήγορος του Πολίτη και το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού. Η τρίτη κατηγορία είναι οι ανεξάρτητες αρχές που ασκούν εποπτεία στη λειτουργία της αγοράς, όπως είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Και η τέταρτη κατηγορία περιλαμβάνει τις ανεξάρτητες αρχές που εγγυούνται το συνταγματικό δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως είναι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Καμία άλλη Ανεξάρτητη αρχή δεν χωράει στις συνταγματικές προβλέψεις, και πολύ περισσότερο η συγκεκριμένη για τα δημόσια έσοδα. Αντίκειται, επίσης, στην βασική αρχή σύνθεσης της διοίκησής της, αφού ναι μεν διορίζεται από τον αρμόδιο υπουργό, όπως επιτάσσει το σύνταγμα, πλην όμως αυτό γίνεται κατ’ επιταγή και καθ’ υπόδειξη επιτρόπων της Ε.Ε. Ποιο μέλλον επιφυλάσσεται σε μια χώρα, άραγε, όταν καταστρατηγείται τόσο απροκάλυπτα ο καταστατικός χάρτης της χώρας και δεν βρίσκει μια κουβέντα να πει ένας αρεοπαγίτης, ή έστω ένας εισαγγελέας; *Το άρθρο έχει πρωτοδημοσιευτεί στη εφημερίδα «ΑΝΑΠΟΔΑ» υπό τον τίτλο: «Σε Ανεξάρτητη Αρχή μεταλλάσσεται η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων». Του Γιώργου Ιεροδιάκονου.

«ἡ δημοκρατία δικαίῳ οὐδέποτε κατελύθη».

Κλειστόν, λόγω Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. Του Γιώργου Ιεροδιάκονου

Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται τρεις μήνες νωρίτερα από την προγραμματισθείσα εφαρμογή του αναφερόμενου νόμου, για να ξέρουν όλοι οι Έλληνες τι τους περιμένει –και κυρίως να είναι προετοιμασμένοι- από την 1η Ιανουαρίου του 2017 και μετά. Αποφράδα νύχτα της 22ας Μαΐου 2016. 
Τότε που είχε περάσει τελικά και το πολυνομοσχέδιο της ντροπής από 153 εξωνημένους βολευτές. Το πολυνομοσχέδιο του υπερ ΤΑΥΠΕΔ, των 99 χρόνων σκλαβιάς, του ξεπουλήματος του συνόλου σχεδόν της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, των πλειστηριασμών και των εξώσεων, του «κόφτη» των κοινωνικών παροχών, των μισθών, των συντάξεων, της περίθαλψης, των πάντων...

αλλά και της μετατροπής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε Ανεξάρτητη Αρχή.

Για τα περισσότερα από τα μέτρα που εισάγει ο νόμος έχουν γραφτεί πολλά. Όμως ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η σιωπή για την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων. Λες και έπεσε ένα πυκνό πέπλο αποσιώπησης. Λες και δεν τρέχει τίποτα. Σιγά το πράγμα. Από Γενική Γραμματεία έγινε Ανεξάρτητη Αρχή. Και τι έγινε;

Όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο αθώα όσο φαίνονται. Η ΓΓΔΕ, η οποία, παρεμπιπτόντως, είχε θεσπιστεί το ’12, επίσης ως μνημονιακή δέσμευση, λειτουργούσε ως τόσο, ως Γραμματεία του Υπουργείου Οικονομικών, υπόκειτο σε ιεραρχικό έλεγχο και σε διοικητική εποπτεία από τα θεσμικά όργανα του κράτους.

Όλα αυτά καταργούνται.
 Τώρα πλέον, ή ακριβέστερα από 1/1/2017, η νέα Ανεξάρτητη Αρχή θα έχει τον ολοκληρωτικό έλεγχο στην είσπραξη και διαχείριση των εσόδων του κράτους (φορολογικά, τελωνειακά, τα πάντα!), αλλά και στους τρόπους και μεθόδους είσπραξης αυτών.

Σύμφωνα με τον νόμο, λοιπόν, η «Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων» θα έχει λειτουργική ανεξαρτησία, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και δεν θα υπόκειται σε κανένα έλεγχο από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές, αλλά ούτε και σε ιεραρχικό έλεγχο, δηλαδή από το υπουργείο Οικονομικών.

Όργανα διοίκησης της Αρχής θα αποτελούν το Συμβούλιο Διοίκησης και ο Διοικητής και ένας εμπειρογνώμονας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κατά την επιλογή, μάλιστα, του Συμβουλίου Διοίκησης, θα μετέχουν και δύο στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ενδιαφέρον είναι το άρθρο 5 του νόμου, στο οποίο επισημαίνεται ότι «ο υπουργός δεν δύναται για συγκεκριμένες υποθέσεις ή περιπτώσεις να καταθέσει προς την Αρχή αίτημα παροχής πληροφοριών ή να δώσει δεσμευτικές οδηγίες».
 Και ακόμα χειρότερα, η Αρχή θα έχει αρμοδιότητες «στη λήψη και την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και των συμφερόντων των καταναλωτών, καθώς και για την συμβολή στην υγιή λειτουργία της αγοράς, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας της χημικής βιομηχανίας». Πλήρης ιδιωτικοποίηση του κράτους!

Ειδικότερα και σύμφωνα με τον νόμο:

Η Αρχή δεν υπόκειται σε έλεγχο από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές.

Η Αρχή δεν υπόκειται σε ιεραρχικό έλεγχο από τον υπουργό Οικονομικών.

Στο Συμβούλιο Διοίκησης συμμετέχει και εμπειρογνώμονας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο οποίος θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία και στα αρχεία της επιτροπής. Προσέξτε εδώ. Πρόσβαση στα στοιχεία και στα αρχεία, στα οποία δεν θα έχει δικαίωμα ούτε καν ο Υπουργός Οικονομικών. Όχι απλά μπανανία. Εδώ μιλάμε για τον ορισμό της ξένης κατοχής.

Ο εμπειρογνώμονας ορίζεται με απόφαση μεν του υπουργού Οικονομικών, πλην όμως ο Υπουργός είναι υποχρεωμένος να επιλέξει μεταξύ τριών προτεινόμενων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ουσιαστικά δηλαδή, ολόκληρη η σύνθεση της Διοίκησης ορίζεται από τους ξένους επιτηρητές.

Αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβασθεί στον Διοικητή ή στα όργανα της Αρχής δεν μπορούν να μεταβιβασθούν στον υπουργό Οικονομικών ή σε άλλα κυβερνητικά όργανα, με μεταγενέστερη κανονιστική διοικητική πράξη. Πλήρης παράδοση της οικονομίας μας στους ευρωκράτες, εσαεί και στο διηνεκές, χωρίς δικαίωμα αναστολής της, ούτε με μελλοντική κανονιστική διοικητική πράξη.

Η Αρχή δύναται να αναπτύσσει δικό της σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού, αλλά και σύστημα προαγωγών και βαθμολογικής και υπηρεσιακής εξέλιξής του, κατά παρέκκλιση των κριτηρίων και τις διαδικασίες που προβλέπονται στις διατάξεις του υπαλληλικού κώδικα καθώς και κάθε άλλης ισχύουσας διάταξης.

Ο διοικητής καθορίζει το μισθολογικό καθεστώς και σύστημα επιπλέον bonus για το προσωπικό της Αρχής, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο βαθμός επίτευξης των τεθέντων στόχων της Αρχής υπερβαίνει το 100%.

Ειδικά στα δύο τελευταία, φαίνεται καθαρά ο στόχος των ευρωκρατών να περιμαζέψουν και την τελευταία ικμάδα οικονομικών πόρων. Οι επιλεχθέντες «υπάλληλοι» της Αρχής, δεν θα υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο για τη δράση τους, έξω από κάθε προβλεπόμενο του υπαλληλικού κώδικα κριτήριο, δρώντες ουσιαστικά ως κυνηγοί κεφαλών, προσδοκώντας και στα διάφορα bonus, που θα εισπράττουν για κάθε «επιτυχία» τους. Ο Διοικητής θα είναι εκείνος που θα επιλέγει, θα παύει και θα μετακινεί προϊσταμένους κάθε επιπέδου της Αρχής, κι αυτός είναι που θα αποφασίζει τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις πρόσληψης του προσωπικού της Αρχής.

Αντιλαμβάνεστε τι κυνήγι έχει να πέσει μετά την 1/1/2017; Αντιλαμβάνεστε πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν, πόσα σπίτια θα ρημαχθούν, πόσα χωράφια να εκχερσωθούν για να ικανοποιηθούν οι «δανειστές» μας;

Δεν μας φτάνουν οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις, θα έχουμε τώρα και την παραχώρηση τέτοιας ζωτικής σημασίας εξουσίες σε μη ελεγχόμενα, διορισμένα πρόσωπα, που δεν λογοδοτούν ούτε στον λαό, ούτε και σε κανένα, παρά μόνο στους ξένους δανειστές.

Στόχος των αποικιοκρατών, διά του νομοθετικού αυτού εκτρώματος, είναι η αφαίμαξη και του τελευταίου κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού να ορίζει διά των θεσμικών του οργάνων την δημοσιονομική πολιτική της χώρας του. Γι’ αυτό και ανατέθηκε σε Ανεξάρτητη Αρχή.

Από πού ως πού ανεξάρτητη όμως, όταν η διοίκησή της διορίζεται από τον αρμόδιο υπουργό; Και σε σχέση με τι ορίζεται η ανεξαρτησία της;

Μα είναι προφανές. Είναι ανεξάρτητη σε σχέση με τη δημοκρατία! Διότι δημοκρατία είναι όταν ο ίδιος ο λαός, είτε αυτοπροσώπως, είτε διά των θεσμικών του οργάνων, ελέγχει την ασκούμενη πολιτική της χώρας του. Η λογική των Ανεξάρτητων αρχών κινείται ακριβώς στην αντίπερα όχθη και έρχεται από τα κατάβαθα των μαύρου Μεσαίωνα, όπως εκφραζόταν τότε με τα πριγκιπικά Σώματα (τα corpus). Η υιοθέτηση τέτοιων λογικών και η λάθρα εισαγωγή τους στο σύνταγμα της χώρας, όπως έγινε στην τελευταία αναθεώρηση, συνιστά ολομέτωπη αντεπίθεση του πιο σκοτεινού Μεσαίωνα κατά της δημοκρατίας.

Βεβαίως, το τελευταίο νομοθέτημα ξεπερνά κατά πολύ κι αυτό ακόμα το φαλκιδευμένο σύνταγμα, αφού το τελευταίο προβλέπει τέσσερις συγκεκριμένες κατηγορίες ανεξάρτητων Αρχών και δεν αφήνει περιθώρια γενίκευσής τους.

Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει ανεξάρτητες αρχές που λειτουργούν ως θεσμικές εγγυήσεις για τα συνταγματικά δικαιώματα, όπως είναι η Αρχή Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων και η Αρχή Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών.

Η δεύτερη κατηγορία είναι οι αρχές που ασκούν εποπτεία στη δημόσια διοίκηση, όπως είναι ο Συνήγορος του Πολίτη και το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού.

Η τρίτη κατηγορία είναι οι ανεξάρτητες αρχές που ασκούν εποπτεία στη λειτουργία της αγοράς, όπως είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.

Και η τέταρτη κατηγορία περιλαμβάνει τις ανεξάρτητες αρχές που εγγυούνται το συνταγματικό δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως είναι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.

Καμία άλλη Ανεξάρτητη αρχή δεν χωράει στις συνταγματικές προβλέψεις, και πολύ περισσότερο η συγκεκριμένη για τα δημόσια έσοδα.

Αντίκειται, επίσης, στην βασική αρχή σύνθεσης της διοίκησής της, αφού ναι μεν διορίζεται από τον αρμόδιο υπουργό, όπως επιτάσσει το σύνταγμα, πλην όμως αυτό γίνεται κατ’ επιταγή και καθ’ υπόδειξη επιτρόπων της Ε.Ε.

Ποιο μέλλον επιφυλάσσεται σε μια χώρα, άραγε, όταν καταστρατηγείται τόσο απροκάλυπτα ο καταστατικός χάρτης της χώρας και δεν βρίσκει μια κουβέντα να πει ένας αρεοπαγίτης, ή έστω ένας εισαγγελέας;

*Το άρθρο έχει πρωτοδημοσιευτεί στη εφημερίδα «ΑΝΑΠΟΔΑ» υπό τον τίτλο: «Σε Ανεξάρτητη Αρχή μεταλλάσσεται η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων».

Του Γιώργου Ιεροδιάκονου.