Όλοι ξέρουμε το ταμειακό πρόβλημα της χώρας και την ανάγκη να εισρέουν τακτικά έσοδα στα κρατικά ταμεία. Άλλωστε, για να διατηρηθεί το καλό μομέντουμ και να έχουμε πλεόνασμα στο τέλος της χρονιάς θα πρέπει πρώτα να λειτουργεί το κράτος. Να εισπράττει όσα του χρωστάνε, να πληρώνει όσα χρωστά και στο τέλος να γίνεται η σούμα.
Τα βασικά έσοδα του κράτους προέρχονται ασφαλώς από τους φόρους εισοδήματος. Κι εδώ ξεκινά o διασυρμός. Κάποτε κάναμε τις φορολογικές μας δηλώσεις το Μάρτιο. Παίρναμε τις βεβαιώσεις αποδοχών νωρίτερα, η διαδικασία λειτουργούσε ομαλά, έστω και χειρόγραφα, και το κράτος ξεκινούσε να εισπράττει φόρους από τον Απρίλιο και μετά ενώ επιστρέφονταν μέσα στο καλοκαίρι και χρήματα, τότε που υπήρχαν επιστροφές διότι σήμερα…
Φτάσαμε αισίως στα τέλη Ιουνίου και μάλιστα την Παρασκευή τελείωνε η προθεσμία υποβολής, ηλεκτρονικά, των φορολογικών δηλώσεων. Δόθηκε όμως παράταση γιατί ξέρετε πόσοι έκαναν τη δήλωσή τους; Μόλις 400-500 χιλιάδες, δηλαδή ένας στους 10 υπόχρεους ήταν εμπρόθεσμος και συνεπής. Επομένως, με άλλες 4,5 εκατ. δηλώσεις να μην έχουν κατατεθεί ήταν επόμενο να δοθεί παράταση. Στις παραλίες με το λάπτοπ, λοιπόν, προκειμένου να καταθέτουμε τις δηλώσεις. Αφού πρώτα, βεβαίως, αξιωθούν υπηρεσίες και ασφαλιστικά ταμεία να στείλουν τις βεβαιώσεις αποδοχών κι αφού οι τράπεζες στείλουν τα στοιχεία με τους τόκους των καταθέσεων. Μπάχαλο; Είναι το ελάχιστο που μπορεί να πει κανείς.
Κι ενώ το κράτος θα έπρεπε να γεμίζει τα ταμεία του με φόρους όλο αυτό το σύστημα μεταφέρεται για το φθινόπωρο όπου εκατομμύρια φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν εφάπαξ ή σε τέσσερις το πολύ δόσεις τους φόρους.
Το «μαύρο» φθινόπωρο επομένως που περιμένουν όλοι μετά τις γερμανικές εκλογές θα γίνει ακόμη πιο μαύρο όταν θα κληθούμε, μετά τις διακοπές, να γεμίσουμε τα ταμεία του κράτους. Το μαχαίρι στο λαιμό όλων προκειμένου να υπάρξουν έσοδα και να εμφανιστούν πλεονάσματα. Και το ερώτημα είναι ένα: Πώς θα πάει μπροστά αυτή η χώρα η οποία δε μπορεί ούτε την πιο βασική διαδικασία των πολιτών να διεκπεραιώσει κανονικά και στους προκαθορισμένους χρόνους;
Τα βασικά έσοδα του κράτους προέρχονται ασφαλώς από τους φόρους εισοδήματος. Κι εδώ ξεκινά o διασυρμός. Κάποτε κάναμε τις φορολογικές μας δηλώσεις το Μάρτιο. Παίρναμε τις βεβαιώσεις αποδοχών νωρίτερα, η διαδικασία λειτουργούσε ομαλά, έστω και χειρόγραφα, και το κράτος ξεκινούσε να εισπράττει φόρους από τον Απρίλιο και μετά ενώ επιστρέφονταν μέσα στο καλοκαίρι και χρήματα, τότε που υπήρχαν επιστροφές διότι σήμερα…
Φτάσαμε αισίως στα τέλη Ιουνίου και μάλιστα την Παρασκευή τελείωνε η προθεσμία υποβολής, ηλεκτρονικά, των φορολογικών δηλώσεων. Δόθηκε όμως παράταση γιατί ξέρετε πόσοι έκαναν τη δήλωσή τους; Μόλις 400-500 χιλιάδες, δηλαδή ένας στους 10 υπόχρεους ήταν εμπρόθεσμος και συνεπής. Επομένως, με άλλες 4,5 εκατ. δηλώσεις να μην έχουν κατατεθεί ήταν επόμενο να δοθεί παράταση. Στις παραλίες με το λάπτοπ, λοιπόν, προκειμένου να καταθέτουμε τις δηλώσεις. Αφού πρώτα, βεβαίως, αξιωθούν υπηρεσίες και ασφαλιστικά ταμεία να στείλουν τις βεβαιώσεις αποδοχών κι αφού οι τράπεζες στείλουν τα στοιχεία με τους τόκους των καταθέσεων. Μπάχαλο; Είναι το ελάχιστο που μπορεί να πει κανείς.
Κι ενώ το κράτος θα έπρεπε να γεμίζει τα ταμεία του με φόρους όλο αυτό το σύστημα μεταφέρεται για το φθινόπωρο όπου εκατομμύρια φορολογούμενοι θα κληθούν να πληρώσουν εφάπαξ ή σε τέσσερις το πολύ δόσεις τους φόρους.
Το «μαύρο» φθινόπωρο επομένως που περιμένουν όλοι μετά τις γερμανικές εκλογές θα γίνει ακόμη πιο μαύρο όταν θα κληθούμε, μετά τις διακοπές, να γεμίσουμε τα ταμεία του κράτους. Το μαχαίρι στο λαιμό όλων προκειμένου να υπάρξουν έσοδα και να εμφανιστούν πλεονάσματα. Και το ερώτημα είναι ένα: Πώς θα πάει μπροστά αυτή η χώρα η οποία δε μπορεί ούτε την πιο βασική διαδικασία των πολιτών να διεκπεραιώσει κανονικά και στους προκαθορισμένους χρόνους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου