Επιχείρηση στο κτήριο της διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν τα ξημερώματα δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να τερματιστεί η κατάληψη των εργολαβικών υπαλλήλων. Κατά την επιχείρηση, διάρκειας λίγων λεπτών, έγιναν έντεκα προσαγωγές εργολαβικών υπαλλήλων στο αστυνομικό μέγαρο της πόλης.
Έπρεπε να μετατραπεί το καλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας σε χωματερή Άνω Λιοσίων. Έπρεπε να φάνε ξύλο φοιτητές και καθηγητές που θέλησαν να μαζέψουν τα σκουπίδια. Έπρεπε να δουν οι φοιτητές με τα μάτια τους ποντίκια να βολτάρουν στα αμφιθέατρα και να αρρωστήσουν κάποιοι από αυτούς με σταφυλόκκοκο.
Έπρεπε να γίνουν όλα αυτά για να χρειαστεί μια ολιγόλεπτη επέμβαση της Αστυνομίας για να διαλυθεί η κατάληψη μέσα στο ΑΠΘ και να αποκατασταθεί η τάξη. Στην Ελλάδα του 201ου αιώνα το κακώς εννοούμενο άσυλο του πανεπιστημίου και οι συντεχνιακές νοοτροπίες καθηγητών και φοιτητών μετέτρεψαν το ιερό αυτό χώρο της εκπαίδευσης σε κόλαση.
Κι έπρεπε για ακόμη μια φορά το φίδι από την τρύπα να το βγάλει η κυβέρνηση και η αποφασιστικότητά τους. Όπως έκανε και με τους απεργούς στη Χαλυβουργία, όπως το έκανε και με την επιχείρηση Ξένιος Ζευς ή τα στρατόπεδα φιλοξενίας μεταναστών. Διότι αυτά είναι προβλήματα που δε λύνονται με το να πετάς τη μπάλα στην εξέδρα, ούτε να καταγγέλλεις τον… παγκόσμιο καπιταλισμό.
Πριν λίγη ώρα σε μια πρωϊνή εκπομπή κάποιος καημένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τον ρωτούσαν επίμονα αν συμφωνεί με την μετατροπή του Αριστοτελείου σε χαβούζα, αυτός έκανε το αυτονόητο για… αριστερό κόμμα που τα θέλει όλα μπάχαλο. Χρησιμοποίησε το επιχείρημα των Ρώσων κατά των Αμερικανών «ναι αλλά κι εσείς βασανίζετε του μαύρους».
Αντί να καταδικάσει την καφρίλα, την ασχήμια, την καταστροφή ενός πανεπιστημίου (και μάλιστα ο συγκεκριμένος βουλευτής Κριτσωτάκης είναι και εκπαιδευτικός) είπε το εξής: Ναι αλλά και η ανάλγητη πολιτική μετέτρεψε τους εργαζόμενους σε σκουπίδια κ.λπ.
Λες και το ένα δεν πρέπει να είναι διαφορετικό με το άλλο. Αφού κάποιες ανάλγητες επιχειρήσεις, εργολάβοι που προσλήφθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες από το Πανεπιστήμιο, δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους, καλά έκανε και έγινε χωματερή το ΑΠΘ. Ωραία λογική, τρομερός συμψηφισμός. Για την ταμπακιέρα, όμως, τίποτε. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο εκλεκτός του στο Πανεπιστήμιο κ. Μυλόπουλος, από την αρχή επιθυμούσε το μπάχαλο. Έβαλε μπροστά τους εργαζόμενους και τους αριστεριστές φοιτητές να κάνουν καταλήψεις προκειμένου να εκβιάσει για περισσότερα χρήματα το υπουργείο Παιδείας. Όμως, όταν η κατάσταση ξέφυγε από τα χέρια του, όταν τον πήραν τα σκουπίδια και τον έπνιξαν, ο «πράσινος» πρύτανης που έγινε εσχάτως…ροζουλής του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε επέμβαση της Αστυνομίας. Και τότε, ω του θαύματος, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ του ζήτησε να παραιτηθεί γιατί ζήτησε επέμβαση. Δε ζητούσε επί 2 μήνες που το ΑΠΘ έγινε σκουπιδαριό και ζήτησε γιατί θα καταλυόταν το άσυλο. Που όμως δεν υπάρχει άσυλο όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις.
Αυτά τα ωραία έγιναν στην όμορφη Θεσσαλονίκη, που όμως κατά καιρούς γίνονται σε πολλά πανεπιστήμια. Οι μπαχαλάκηδες να διαλύουν τα σπίτια της γνώσης, εκεί που πήγαμε εμείς και στέλνουμε τα παιδιά μας να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Στο εξωτερικό, ακόμη κι ένα τζάμι να σπάει ο λογαριασμός πάει στον υπαίτιο φοιτητή και το πληρώνει ακριβά. Στην Ελλάδα όπου οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι ξέφραγα αμπέλια για τον κάθε πικραμένο επαναστάτη το λογαριασμό τον πληρώνουν όλοι οι Έλληνες. Κάποτε αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν πάει άλλο. Ας ελπίσουμε ότι το σκουπιδαριό της ντροπής στο ΑΠΘ και η δυναμική στάση της πολιτείας θα αλλάξουν το άθλιο μεταπολιτευτικό καθεστώς στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Έπρεπε να μετατραπεί το καλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας σε χωματερή Άνω Λιοσίων. Έπρεπε να φάνε ξύλο φοιτητές και καθηγητές που θέλησαν να μαζέψουν τα σκουπίδια. Έπρεπε να δουν οι φοιτητές με τα μάτια τους ποντίκια να βολτάρουν στα αμφιθέατρα και να αρρωστήσουν κάποιοι από αυτούς με σταφυλόκκοκο.
Έπρεπε να γίνουν όλα αυτά για να χρειαστεί μια ολιγόλεπτη επέμβαση της Αστυνομίας για να διαλυθεί η κατάληψη μέσα στο ΑΠΘ και να αποκατασταθεί η τάξη. Στην Ελλάδα του 201ου αιώνα το κακώς εννοούμενο άσυλο του πανεπιστημίου και οι συντεχνιακές νοοτροπίες καθηγητών και φοιτητών μετέτρεψαν το ιερό αυτό χώρο της εκπαίδευσης σε κόλαση.
Κι έπρεπε για ακόμη μια φορά το φίδι από την τρύπα να το βγάλει η κυβέρνηση και η αποφασιστικότητά τους. Όπως έκανε και με τους απεργούς στη Χαλυβουργία, όπως το έκανε και με την επιχείρηση Ξένιος Ζευς ή τα στρατόπεδα φιλοξενίας μεταναστών. Διότι αυτά είναι προβλήματα που δε λύνονται με το να πετάς τη μπάλα στην εξέδρα, ούτε να καταγγέλλεις τον… παγκόσμιο καπιταλισμό.
Πριν λίγη ώρα σε μια πρωϊνή εκπομπή κάποιος καημένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τον ρωτούσαν επίμονα αν συμφωνεί με την μετατροπή του Αριστοτελείου σε χαβούζα, αυτός έκανε το αυτονόητο για… αριστερό κόμμα που τα θέλει όλα μπάχαλο. Χρησιμοποίησε το επιχείρημα των Ρώσων κατά των Αμερικανών «ναι αλλά κι εσείς βασανίζετε του μαύρους».
Αντί να καταδικάσει την καφρίλα, την ασχήμια, την καταστροφή ενός πανεπιστημίου (και μάλιστα ο συγκεκριμένος βουλευτής Κριτσωτάκης είναι και εκπαιδευτικός) είπε το εξής: Ναι αλλά και η ανάλγητη πολιτική μετέτρεψε τους εργαζόμενους σε σκουπίδια κ.λπ.
Λες και το ένα δεν πρέπει να είναι διαφορετικό με το άλλο. Αφού κάποιες ανάλγητες επιχειρήσεις, εργολάβοι που προσλήφθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες από το Πανεπιστήμιο, δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους, καλά έκανε και έγινε χωματερή το ΑΠΘ. Ωραία λογική, τρομερός συμψηφισμός. Για την ταμπακιέρα, όμως, τίποτε. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο εκλεκτός του στο Πανεπιστήμιο κ. Μυλόπουλος, από την αρχή επιθυμούσε το μπάχαλο. Έβαλε μπροστά τους εργαζόμενους και τους αριστεριστές φοιτητές να κάνουν καταλήψεις προκειμένου να εκβιάσει για περισσότερα χρήματα το υπουργείο Παιδείας. Όμως, όταν η κατάσταση ξέφυγε από τα χέρια του, όταν τον πήραν τα σκουπίδια και τον έπνιξαν, ο «πράσινος» πρύτανης που έγινε εσχάτως…ροζουλής του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε επέμβαση της Αστυνομίας. Και τότε, ω του θαύματος, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ του ζήτησε να παραιτηθεί γιατί ζήτησε επέμβαση. Δε ζητούσε επί 2 μήνες που το ΑΠΘ έγινε σκουπιδαριό και ζήτησε γιατί θα καταλυόταν το άσυλο. Που όμως δεν υπάρχει άσυλο όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις.
Αυτά τα ωραία έγιναν στην όμορφη Θεσσαλονίκη, που όμως κατά καιρούς γίνονται σε πολλά πανεπιστήμια. Οι μπαχαλάκηδες να διαλύουν τα σπίτια της γνώσης, εκεί που πήγαμε εμείς και στέλνουμε τα παιδιά μας να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Στο εξωτερικό, ακόμη κι ένα τζάμι να σπάει ο λογαριασμός πάει στον υπαίτιο φοιτητή και το πληρώνει ακριβά. Στην Ελλάδα όπου οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι ξέφραγα αμπέλια για τον κάθε πικραμένο επαναστάτη το λογαριασμό τον πληρώνουν όλοι οι Έλληνες. Κάποτε αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν πάει άλλο. Ας ελπίσουμε ότι το σκουπιδαριό της ντροπής στο ΑΠΘ και η δυναμική στάση της πολιτείας θα αλλάξουν το άθλιο μεταπολιτευτικό καθεστώς στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου