Αποκαλύπτει η Σοφία Τ.
Είναι μία πόλη που την ήθελαν πολλοί, όμως ένας την έχτισε (M. Κωνσταντίνος) και ένας την κατέκτησε (Μωάμεθ Β’ Πορθητής). Κωνσταντινούπολη, ένα όνομα που μιλάει στις καρδιές εκατομμυρίων Ελλήνων.
Το 667 π.Χ. ένας Έλληνας από τα Μέγαρα δημιούργησε μία...αποικία στην περιοχή που η Ευρώπη τελειώνει και ξεκινά η Ασία. Ήταν ο Βύζας, και η πόλη ονομάστηκε προς τιμήν του, Βυζάντιον. Το Βυζάντιο συνέχισε την ιστορική του διαδρομή ανάλογα με το μονοπάτι που ακολουθούσε ολόκληρος ο ελληνικός κόσμος. Κάθε ιστορική περίοδος έχει ένα μικρό λιθαράκι και από το Βυζάντιο. Στα τέλη του 1ου μ.Χ. αι., η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αισθάνεται απειλή στα Α. σύνορά της. Για να δοθεί μία νέα ώθηση στην ...
παρακμάζουσα Αυτοκρατορία, ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος αποφασίζει να μεταφέρει σε αυτό το εξαιρετικό γεωπολιτικά σημείο, την πρωτεύουσα του κράτους του. Την ονόμασε Νέα Ρώμη, επειδή γεωγραφικά ήταν μία πόλη ανάμεσα σε 7 λόφους, και Επτάλοφος Ρώμη. Το όνομα όμως αυτό, δεν έγινε ποτέ αποδεκτό. Ήταν η πόλη του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, και επειδή οι Έλληνες είχαν την συνήθεια να ταυτίζουν τις πόλεις με τους ιδρυτές τους, την ονόμασαν Κωνσταντίνου-πόλη, δηλαδή Κωνσταντινούπολη.
Όταν λέμε Έλληνες, εφόσον δεν υπήρχε ελληνική κρατική οντότητα, αναφερόμαστε στην πλειοψηφία των κατοίκων της ελληνικής ανατολής που ήταν Έλληνες στο γένος, ή ελληνίζοντες. Η Πόλη θα γίνει το κέντρο του χριστιανικού κόσμου για αιώνες. Θα είναι το ανάχωμα της χριστιανοσύνης απέναντι στις επιθέσεις των «αλλόπιστων βαρβάρων». Περίπου τον 9ο αι., στην Κωνσταντινούπολη βρισκόταν το 1/3 του ανθρώπινου πλούτου όλου του πλανήτη. Περιπέτειες ωστόσο θα περάσει πολλές· λόγω της γεωγραφικής της θέσης θα είναι εύκολος στόχος αλλά όχι εύκολος αντίπαλος. Τα απόρθητα τείχη της είχαν δημιουργήσει μύθους σε πολλά έθνη που προσπάθησαν να την κατακτήσουν. Μόνον οι Λατίνοι το κατάφεραν(1204), ιδρύοντας την βραχύβια Λατινική Αυτοκρατορία(ως 1261), και τελικώς οι Οθωμανοί που την άλωσαν οριστικά το 1453(29/05, αποφράδα ημέρα).
Παρ’ όλες τις αλλαγές ιδιοκτησίας το όνομά της παρέμεινε ίδιο. Το γνωστό σε όλη την Οικουμένη, Κωνσταντινούπολη. Ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής, προκειμένου να γίνει πιο γρήγορα αποδεκτός ως συνεχιστής της προηγούμενης αυτοκρατορίας, από τους άρχοντες της Δύσης, έγραφε τις επιστολές του χρησιμοποιώντας το όνομα Constaninople στην ελληνική γλώσσα! Το 1930, στο πλαίσιο του εθνικισμού, και μετά από έναν αιματηρό και για τις 2 πλευρές, ελληνοτουρκικό πόλεμο που έφερε την ανταλλαγή των πληθυσμών, η κεμαλική Τουρκία δεν ήθελε τίποτα που να της θυμίζει Ρωμιούς και Ελλάδα. Έτσι καθιέρωσε το καθαρά τουρκικό όνομα Istanbul(σχόλιο: είναι απάντηση στο τουρκολάγνο FOCUS της Γερμανίας που μας εγκαλεί για την χρήση του ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ονόματος της Πόλης). Το όνομα αυτό βγαίνει από την σε δωρική απόδοση της φράσης «Εις την πόλην / Εις ταν πόλιν», σε βαριά τουρκική προφορά. Έτσι, προκειμένου οι κεμαλιστές να δημιουργήσουν μία de facto κατάσταση αλλαγής ονόματος, προέβησαν σε μία κίνηση που ξάφνιασε πολλούς.
Εκατοντάδες τηλεγραφήματα από όλον τον κόσμο δεν παραδίδονταν στους αποδέκτες, αλλά επιστρέφονταν στους αποστολείς με το αιτιολογικό πως δεν υπάρχει το σωστό όνομα της πόλης του παραλήπτη. Πλέον το Constantinople είχε πεθάνει για τους Τούρκους, και οι Δυτικοί έπρεπε να το αποδεχθούν.
Από τότε διεθνώς ονομάζεται, Istanbul. Όχι για όλους όμως… Τι και αν την άλωσαν οι Οθωμανοί, τι και αν εξαφάνισαν-και θέλουν εν έτει 2012 να εξαφανίσουν και τα τελευταία ίχνη- την παρουσία των Ρωμιών από την εποχή της Μικρασιατικής Καταστροφής και της Συνθήκης της Λοζάννης (1922-3) και τα Σεπτεμβριανά(1955), η Πόλις και αν εάλω Κωνσταντινούπολη ονομάζεται και μ’ αυτό το όνομα μπορείς να βρεις τα καλύτερα ιστορικά ντοκουμέντα γι’ αυτήν.
