Η είδηση είναι της περασμένης εβδομάδας και πέρασε στα ψιλά – αν πέρασε κάπου, δηλαδή.
Την ξαναδημοσιεύω, γιατί κάτι τέτοια στην χώρα όπου εκτός από την φαιδρά πορτοκαλέα ανθούν και η υποκρισία και η παραπληροφόρηση και οι εντυπωσιασμοί, καλό είναι να τα γνωρίζουμε:
«Η επιτάχυνση των διαδικασιών κτηματογράφησης βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης του υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου με την διοίκηση της Κτηματολόγιο Α.Ε.,
με αφορμή και την πρόσφατη απεμπλοκή της διαγωνιστικής διαδικασίας που αφορά στην δεύτερη φάση της κτηματογράφησης από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Στη συνάντηση εξετάστηκαν θέματα γενικής λειτουργίας της κτηματογραφικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν, προκειμένου να ενεργοποιηθούν τα οριστικά κτηματογραφικά γραφεία, όπου έχει ολοκληρωθεί η κτηματογράφηση.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου ζήτησε να εξεταστούν οι εναλλακτικές δυνατότητες επιτάχυνσης της διαδικασίας κτηματογράφησης και της υπόλοιπης χώρας, παρότι αναμένεται ότι θα έχουν προκηρυχθεί προγράμματα κτηματογράφησης επτά εκατομμυρίων δικαιωμάτων, εντός του 2011, αντί της προβλεπόμενης προκήρυξης προγράμματος τεσσάρων εκατομμυρίων δικαιωμάτων, όπως προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής.
Επισημαίνεται στο πλαίσιο αυτό η πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να ζητήσει συνδρομή από την «Ομάδα Δράσης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις εναλλακτικές δυνατότητες καλύτερης λειτουργίας και αξιοποίησης του κτηματολογίου.
Για το σκοπό αυτό, αναμένεται η έλευση εμπειρογνωμόνων από το Ολλανδικό Κτηματολόγιο εντός της εβδομάδας, με στόχο να αξιολογηθεί η λειτουργία του υφιστάμενου συστήματος και να υποβληθούν προτάσεις».
Ώστε έτσι, ε; Εξακολουθούμε να επιδιώκουμε την επιτάχυνση των διαδικασιών κτηματογράφησης!
Ώστε έτσι, έ; Συζητούμε ακόμη διαδικαστικά θέματα, εκκρεμότητες και τα της δημιουργίας κτηματογραφικών γραφείων!
Ώστε έτσι, έ; Αναζητούμε ακόμη εναλλακτικές δυνατότητες επιτάχυνσης!
Και το καλύτερο:
Ώστε έτσι, έ; Ζητήσαμε (και εδώ) την συνδρομή του κ. Ράιχενμπαχ και αποφασίστηκε να έλθουν εδώ Ολλανδοί εμπειρογνώμονες για να μας αξιολογήσουν (και αυτοί, οι χειρότεροι υβριστές μας).
Φυσικά, η ιστορία του Εθνικού Κτηματολογίου είναι παλιά, πικρή και ντροπιαστική – πλην, όμως, ουδέποτε τιμωρήθηκε κανείς.
Όλοι γνωρίζουμε ότι δασολόγιο και κτηματολόγιο έπεσαν θύματα της διαφθοράς. Τα χρήματα του Κτηματολογίου είχαν καταβληθεί στην Ελλάδα ήδη από το Β΄ ΚΠΣ.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 1996, αλλά το 2002 ο αρμόδιος επίτροπος διαπίστωσε ότι έγινε το μισό έργο με τα διπλάσια κονδύλια.
Από την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το 2001, που δόθηκε στη δημοσιότητα το 2003, προέκυψε ότι χάθηκαν 24,2 δις δρχ, που κάλυψε η τότε κυβέρνηση, χωρίς ποτέ να μάθουμε πού πήγαν εκείνα τα χρήματα.
Η χρηματοδότηση σταμάτησε και η Ελλάδα υποχρεώθηκε να επιστρέψει 100 εκ. ευρώ.
Μάλιστα, σε πρώτη φάση είχαμε υποχρεωθεί να επιστρέψουμε μόνο τα 57,9 εκ ευρώ. Η Κομισιόν είχε επιτρέψει στην Ελλάδα να κρατήσει (τι να κρατήσει, που είχαν ήδη κάνει φτερά) τα υπόλοιπα 42,2 εκ ευρώ, με την προϋπόθεση να ολοκληρωθεί η κτηματογράφηση τουλάχιστον 8.446 τ. χλμ ως το τέλος του Δεκεμβρίου 2003.
Αλλά όπως ανακοίνωσε η Κομισιόν «σε ανεξάρτητο έλεγχο που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2004 απεδείχθη ότι ο στόχος αυτός δεν επετεύχθη».
Το 2005 πληροφορηθήκαμε ότι το Εθνικό Κτηματολόγιο ξεκινούσε από την αρχή. Είχαν πάει στο βρόντο τα 200 εκ ευρώ (100 που πήγαν στη διαφθορά και 100 που επιστρέψαμε κι’ από πάνω), που είχαν δαπανηθεί για το 6,3% του έργου. Μετά από πολύμηνες συνεννοήσεις με την Ε.Ε., έγινε αποδεκτή η επαναχρηματοδότησή του.
Αλλά μετατράπηκε σε έργο τεχνολογίας, περιορισμένου προϋπολογισμού, ύψους 60 εκ ευρώ.
Έτσι, οι Έλληνες πληροφορήθηκαν ότι θα πλήρωναν εξ ιδίων για ένα έργο που υπό κανονικές συνθήκες διαφάνειας θα είχε εξ ολοκλήρου χρηματοδοτηθεί από την Ε.Ε.
Το καλοκαίρι του 2008, μέσα στο Δεκαπενταύγουστο, παρακολουθήσαμε σκηνές απείρου κάλους με ουρές και αφάνταστη ταλαιπωρία.
Προθεσμίες, παρατάσεις, περιπέτειες, απώλεια τουριστικής σεζόν, χάος.
Στο μεταξύ, τον Νοέμβριο του 2008 οι υπεύθυνοι (προς Θεού, όχι οι πολιτικοί υπεύθυνοι, αλλά οι υφιστάμενοί τους) απηλλάγησαν λόγω μετατροπής του κατηγορητηρίου και επομένως λόγω παραγραφής.
Τον Απρίλιο του 2009, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου υιοθέτησε την εισήγηση Σανιδά και υπήρξε αναίρεση της απαλλακτικής απόφασης.
Η υπόθεση πρέπει να βρίσκεται κάπου στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά – και με ένα προ των εκλογών του 2004 «κτηματόσημο» των είκοσι ευρώ – πέρασαν δεκαπέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί μόνο το 17% του Εθνικού Κτηματολογίου.
Μιλάμε για μια πολύ δαπανηρή σουρεαλιστική κατάσταση. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πως οι δασικοί χάρτες δεν ίσχυαν από την πρώτη στιγμή της παράδοσής τους στα δασαρχεία.
Μετά από τριάντα χρόνια διαφθοράς, το 2005 από τους 341 χάρτες που αφορούσαν 1,5 εκ δασικών στρεμμάτων, αναρτήθηκε και κυρώθηκε μόνο ένας (στα Δολιανά Αρκαδίας), για να διαπιστωθεί πως έπρεπε να… ξαναφτιαχτεί με βάση νεώτερες προδιαγραφές!
Το σουρεαλιστικό σκηνικό επιδεινώθηκε όταν το Δεκέμβριο του 2003 άλλαξε η νομοθεσία για το τι είναι δάσος και ποια τα ποσοστά δασοκάλυψης, οπότε η τότε κυβέρνηση ζήτησε προσαρμογή στη νέα νομοθεσία.
Η Ελλάδα παραμένει η τελευταία χώρα στην Ευρώπη χωρίς Κτηματολόγιο.
Μετά από όλα αυτά, μαθαίνουμε τώρα ότι αποφασίσθηκε η… επιτάχυνση της διαδικασίας.
Κατά τα λοιπά, περισσεύει η προεκλογική υποκρισία περί διαφάνειας. Και τα υποκριτικά δάκρυα υπέρ του λαού που δεινοπαθεί.
Έτσι, έ;
Προσέξτε μην κουραστείτε από την πολλή επιτάχυνση και… άι σιχτίρ, χρονιάρες μέρες!
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
